Σάββατο 22 Αυγούστου 2015

Επιστροφή! (;)

Μάλλον θα συμφωνήσουμε όλοι: το 2015 εξελίσσεται σε μια χρονιά χωρίς ηρεμία! Και το καλοκαίρι του .. εκρηκτικό! Δημοψήφισμα, capital control και στο καπάκι εκλογές! Νομίζω πως φέτος το καλοκαίρι έχω δει πιο πολύ τηλεόραση και μάλιστα ειδήσεις και βουλή (!) από κάθε άλλη χρονιά! Και άκουσα από τους γιους μου ότι έλεγα εγώ παλιά στους δικούς μου γονείς σε αντίστοιχες καταστάσεις: " Μα τι βλέπεις και ξαναβλέπεις;;; Όλα τα ίδια και τα ίδια λένε!"
Αυτά σε κοινωνικό- πολιτικό επίπεδο! Σε προσωπικό επίπεδο... ευτυχώς καλά! Υγεία υπάρχει και η οικογένεια δεμένη αντιμετωπίζει όλα όσα αντιμετωπίζει κάθε ελληνικό νοικοκυριό, πότε γελαστά και πότε αγχωμένα..
Αγχωμένα γιατί πολλές φορές το άγχος της δουλειάς δεν το άφηνα έξω από την πόρτα, το έφερνα συντροφιά και στο σπίτι.Ήταν και η κούραση και η ένταση των ημερών, ήταν και θέματα που χρόνισαν σε σχέση με συναδέλφους που έγιναν εκρηκτικά, ήταν και αποφάσεις που έπρεπε να παρθούν...
Ήταν ένα εκρηκτικό καλοκαίρι! Ναι δικαιολογούμαι για την απουσία μου!
Αλλά όλη αυτή η κατάσταση αντικατοπτρίζεται και στα πλεκτά μου! Ω ναι! Ούτε πλέκοντας δε χαλάρωσα φέτος! Έχω αρχινισμένα διάφορα που με περιμένουν, έχω τελειωμένα διάφορα και ούτε τα φωτογράφισα ούτε τα φόρεσα ( ένα σάλι δε το φοράω μόνο μέσα στο σπίτι γιατί δεν κάθομαι να κρύψω τις κλωστούλες του... ντροπή!) ... γενικά γίνεται ένας ... χαμός!
Θα σας δείξω όμως ένα ωραίο γιλεκάκι που έφτιαξα! Και το φόρεσα και το καταχάρηκα! Το νήμα του είναι το alize linen. Λινό, δροσερό και με μια διακριτική και ωραία γυαλάδα! Πλεγμένο με βελόνες ν3 , οπότε είχε τη δουλειά του, αλλά χαλάλι του, είναι από τα πετυχημένα πλεκτά!
Το σχέδιο από το raverly, θα το βρείτε εδώ. 


















Σχέδιο στην πλάτη, σχέδιο και από μπροστά, κουμπάκια και άλφα γραμμή που είναι πάντα κολακεύει!

Κι ύστερα ήρθε το διάλειμμα, η άδεια, και το σπίτι στη Χαλκιδική πάλι μας περίμενε για να γίνει το λιμάνι μας και το καταφύγιο μας! Να αφήσουμε έστω για λίγο τα προβλήματα και να ηρεμήσουμε και να χαλαρώσουμε! Μας καλωσόρισε, μας αγκάλιασε και αγκάλιασε και το Λούμπα που βρήκε τη γωνιά του κάτω από τη σκάλα!





Κάθισα με τις ώρες στο μπαλκόνι και έβλεπα τη θάλασσα ... κάθε μέρα κι αλλιώτικη αλλά πάντα μαγευτική!






Και μάζεψα και βότσαλα και τα "έντυσα"! Τα έπλεξα με βελονάκι! Στόλιζαν το τραπέζι μας, συγκρατούσαν και τις χαρτοπετσέτες!




Και πήρα μια γερή ανάσα και ........ γύρισα!