Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Καρπενήσι...

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή πάμε με τον καλό μου και μια μεγάλη παρέα από όλη την Ελλάδα ένα ταξίδι. Το φετινό ταξίδι προγραμματίστηκε για Καρπενήσι , κι ενώ στην αρχή είχα τους ενδοιασμούς μου (για τους γνωστούς λόγους : " εδώ ο κόσμος καίγεται...", "πολλά τα έξοδα...", "το παιδί φέτος δίνει εξετάσεις..."), τελικά ενέδωσα, και έκανα πολύ καλά! Γιατί μια ανάσα, ένα διάλειμμα είναι πάντα απαραίτητο!
Ομορφιά, φύση, δάσος, καθαρά νερά, καλή παρέα, ωραίο ξενοδοχείο, καλό φαγητό, ξεκούραση, ηρεμία και kinder έκπληξη: Παρασκευή προς Σάββατο βράδυ ... χιόνισε!
Ξυπνήσαμε το πρωί κι όλα ήταν κατάλευκα και πανέμορφα! Ότι και να πω είναι λίγο... οι φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους!
Και του χρόνου εύχομαι να μπορέσουμε...
Αφού βγήκε ο ήλιος...

Τα χαράματα....

Είχαμε και παρέα... τρία υπέροχα σκυλιά που έπαιζαν έξω από το μπαλκόνι μας!

Κι ένα πέτρινο σπίτι σε ένα πέτρινο χωριό.... όνειρο...

Σάββατο 5 Μαρτίου 2016

Δείχνοντας το Μάρτη τη δουλειά του Γενάρη...

Ενώ το 2015 βγήκε με χαρούμενες καμπάνες και με ελπίδες και όνειρα, το 2016 σα μπήκε.. μου έδειξε τα δόντια του... Το όνειρο που ίσα που το ακούμπησα και είπα πως θα βγει.... απομακρύνθηκε, πέρα, στον ήλιο και στον αέρα, που λέει κι ένα παιδικό τραγουδάκι! Κι όχι μόνο πληγώθηκα αλλά αισθάνθηκα και ότι με χρησιμοποίησαν...
Ύστερα προέκυψε μια εργασιακή καταιγίδα που εξελίσσεται σε τυφώνα... που με πήρε και με σήκωσε...
Κι ύστερα μια το στομάχι μου που με ταλαιπώρησε, μια το δόντι μου που ήρθε να δοκιμάσει την αντοχή μου... πολύ ταλαιπωρία όμως...
Γκρινιάζω το ξέρω και συγχωρήστε με, κι ίσως γκρινιάζω με πταίσματα σε σχέση με ότι γίνεται τριγύρω μας... αλλά όλοι έχουμε έστω κι ένα μικρό δικαίωμα στη γκρίνια, σωστά;;;
Με αυτά και με εκείνα λοιπόν δε σας έδειξα δύο πλεκτά που έφτιαξα, φόρεσα κι ευχαριστήθηκα!
Πρώτα είναι αυτό το ροζέ μοχέρ γιλέκο. Το σχέδιο είναι δικό μου, τίποτα το ιδιαίτερο, διάφορες απλές τεχνικές συνδυασμένες... Top down, από το λαιμό και προς τα κάτω δηλαδή, αρκετά ριξίματα για να βγει το σχέδιο , λίγο μέτρημα και ολίγη φαντασία! Το αποτέλεσμα: ζεστό κι αφράτο, ριχτό κι άνετο, χουχουλιάρικο πλεκτό δηλαδή! Το φοράω πολύ!

Κι ύστερα είπα να φτιάξω κι ένα κασκόλ, αλλά να μην είναι κι ακριβώς κασκόλ αλλά κι ολίγον από σάλι! Το νήμα το είχα αγορασμένο από τη Χειροτέχνικα του Νοεμβρίου, malabrigo, αγορασμένο από το plectorium. Υπέροχο νήμα, υπέροχο χρώμα , υπέροχο σχέδιο -και νομίζω πως τα πολύχρωμα νήματα αναδεικνύονται με απλά σχέδια... Παρόλο που ο χειμώνας φέτος ήταν μαλακός (κάποιος μας αγαπάει, αυτό είναι σίγουρο!) το φόρεσα πολύ και σα κασκόλ αλλά και σα φουλάρι!

Και συνεχίζω... με το βελονάκι αυτή φορά φτιάχνω ένα (ακόμα) γιλέκο δικής μου εμπνεύσεως! Γιατί , το έχω ξαναπεί, το παιχνίδι και η χαρά της δημιουργίας είναι το αγχολυτικό μου, ο τρόπος να ξορκίζω τα άγχη μου και να βάζω σε μια σειρά τη σκέψη μου....